Hindoestaanse trouwjurk shoppen

Waar moet ik beginnen? Oké, jullie weten waarschijnlijk al dat Romano en ik verloofd zijn en dat we niet alleen een ‘normale’ bruiloft zullen hebben, maar ook een (deel van) een Hindoestaanse versie. Ontzettend leuk en spannend, want dat is natuurlijk helemaal nieuw voor me. Nu duurt het nog wel even voordat het allemaal zover is, maar ik heb toch mijn Hindoestaanse trouwjurk al gevonden. Benieuwd hoe dat verliep?

Is het niet een beetje vroeg om een jaar voor de bruiloft al een jurk te kopen? Misschien wel, maar het was eigenlijk ook nog helemaal niet de bedoeling! Romano’s ouders gaan namelijk over een paar maanden naar India en het idee was dat ze daar naar outfits voor ons zouden gaan kijken. Natuurlijk is het wel handig om dan van te voren uit te zoeken wat ik mooi vind en wat mij staat.

Uiteraard ben ik eerst op Pinterest gaan kijken om eens te zien waar het nou om ging. Zo’n Hindoestaanse outfit ziet er natuurlijk heel anders uit dan een witte jurk! Zo is de traditionele kleur niet wit maar rood. Verder zijn er verschillende basismodellen waar je uit kan kiezen, zo heb je bijvoorbeeld de bekende saree/sari (een hele lange lap stof die je om je lichaam wikkelt) en de lehenga (een lange rok, een top en een losse sjaal). Tegenwoordig wordt er voor bruiloften vooral gekozen voor die laatste optie en op de foto’s hierboven zie je hier ook twee voorbeelden van. Ik vind zelf vooral de linker heel mooi, al zou ik de top wel veel te kort vinden voor mij.

Goed, Pinterest is leuk, maar het is natuurlijk nog leuker en handiger om gewoon eens wat te gaan passen. Een tripje naar Den Haag moest dus gepland worden, en omdat iedereen zo enthousiast was was dat al snel geregeld. Op een zaterdagmiddag ging ik dus samen met mijn moeder, Romano’s moeder, Romano’s zusjes en Romano zelf naar Den Haag. Ja, Romano was er gewoon bij, want hij moest ook kijken voor zijn eigen outfit.

Met z’n allen zijn we verschillende winkels ingelopen. Romano heeft een aantal outfits gepast, en ook ik heb meerdere opties kunnen proberen. Zo heb ik verschillende kleuren uitgeprobeerd en verschillende soorten rokken. Ook heb ik naar de verschillende patronen gekeken. Door zo van alles te proberen werd langzaamaan steeds duidelijker wat ik mooi vind en wat mij het beste staat. Het lastige was alleen dat de tops vaak bestonden uit een lapje stop met steentjes. Die lapjes worden na de aankoop gebruikt om de top op maat te maken, maar tijdens het passen is het dus wel lastig om een indruk te krijgen van het totaalplaatje. (Op de rechter foto zie je dat zo’n ’top’ rommelig om me heen gebonden is.)

Aan het eind van de middag hadden we een aardig idee van wat ik zocht, maar omdat we nog wat tijd over hadden liepen we nog een klein winkeltje binnen. Ze hadden niet veel kleding hangen, maar toch ontdekten we een trouwoutfit. Hij had precies de goede kleur, een prachtig patroon en een top die wel al in elkaar gezet was. Passen dus! De top was me veel te groot, maar toch waren we het er allemaal over eens dat deze lehenga wel heel erg mooi was. Zeker toen er sieraden bijgehaald werden! Inmiddels was het al sluitingstijd en moesten we een beslissing nemen. Uiteindelijk spraken we af dat de outfit voor mij opzij gehangen zou worden en dat ik tot dinsdag had om te laten weten of ik ‘m wilde hebben.

Ik dacht dus alleen maar te gaan kijken die dag en ineens moest er een keuze gemaakt worden! Best spannend! Gelukkig gingen we na het shoppen gezellig met z’n allen roti eten en napraten. Een fijne afsluiting van een hele gezellige middag! Oh, en dan vergeet ik nog te vertellen dat mijn moeder en ik die dag allebei wel al wat gekocht hebben. Het is namelijk gebruikelijk dat de moeder van de bruid een gele outfit draagt en mijn moeder vindt het heel leuk om in stijl naar die bruiloft te komen. Toevallig kwamen we een hele mooie saree tegen die haar goed stond en die heeft ze dus meteen gekocht. Zelf heb ik ook een saree gekocht die ik zal dragen op één van de avonden voor de bruiloft zelf.

Maar hoe liep het af met die trouwjurk? Hoe langer ik erover nadacht, hoe mooier ik ‘m vond. Het enige probleempuntje was de maat van de top en de vorm van de halslijn. We dachten dat dat wel aangepast zou kunnen worden, maar zeker wisten we het niet. Uiteindelijk heb ik kunnen regelen dat we op woensdagochtend terug konden komen voor een tweede passessie en dat er dan een kleermaakster bij zou zijn. Dat bleek een goede oplossing, want op die woensdag kon ik nog een keer rustig passen en kon er gekeken worden of alles vermaakt kon worden. Gelukkig kregen we te horen dat dat geen probleem zou zijn. En ja hoor, een van mijn toekomstige schoonzusjes vroeg mij ‘are you saying yes to the dress?’ en daar heb ik dus ja op geantwoord! Hihi!

Uiteindelijk hebben we de rok en sjaal al mee naar huis kunnen nemen en de top wordt op dit moment vermaakt. Oh, en we hebben ook al prachtige sieraden gevonden! Natuurlijk ga ik dit allemaal nog niet laten zien op mijn blog tot na de bruiloft, maar zelf kijk ik af en toe even in de kast en dan kijk ik meteen uit naar het moment dat ik het allemaal mag gaan dragen!

Foto 2: links en rechts