Het wintersportseizoen begint weer. Voor mij zit het er even niet in, maar ik heb door de jaren heen verschillende keren van een hoop pret op ski’s en een snowboard mogen genieten. Ik dook mijn archief in, verzamelde oude foto’s en deel hoe ik deze sport geleerd heb.
De eerste keer dat ik op wintersport ging, was in 1998. Ik was tien jaar oud en we gingen met de hele familie van mijn moeders kant. We huurden langlaufski’s en maakten verschillende tochten. Mijn broertje en ik zagen natuurlijk de mensen op ‘echte’ ski’s en probeerden ze na te doen als we onderweg een klein heuveltje tegenkwamen.
Twee jaar later mochten we het dan echt gaan leren. Mijn ouders waren inmiddels gescheiden en mijn vader zag het skiën ook wel zitten. Met z’n drietjes namen we verschillende lessen op zo’n borstelbaan om de basics onder de knie te krijgen. Eenmaal in Frankrijk namen we de stoeltjeslift naar boven en begonnen we aan onze eerste blauwe afdaling. Het was even schakelen want sneeuw voelt natuurlijk heel anders dan een borstelband, maar ik had de slag snel te pakken en kwam zonder vallen beneden. We hebben daar ook nog lessen genomen, maar onze voorbereiding in Nederland maakte wel dat we al snel een beetje tochtjes konden maken en we optimaal van de vakantie konden genieten.
In de jaren die volgden gingen we elk skiseizoen wel een keer richting de pistes en soms hadden mijn broertje en ik geluk en konden we twee keer. Dat was een voordeel aan gescheiden ouders, want dan gingen we en met mijn vader en met mijn moeder en haar hele familie.
Uiteraard begon het ergens te kriebelen en wilden we ook het snowboarden proberen. Aangezien die lessen op de borstelbaan zo ontzettend nuttig gebleken waren, schreven we ons daar in 2004 weer voor in. Persoonlijk vond ik skiën op die baan makkelijker dan snowboarden, maar ook dit keer zorgde het er voor dat we al snel een echte piste af konden dalen zonder al te veel problemen.
Met wintersport blijft het afwachten of je geluk hebt met het weer. We zaten meestal in hoog gelegen gebieden, dus er lag altijd wel sneeuw. (Al moest je dan soms wel eerst met een of twee liften omhoog.) Natuurlijk hebben we dagen gehad dat het echt koud was en je geen hand voor ogen zag. Heel eerlijk? Dan ben ik liever binnen. Maar we hadden ook prachtige dagen waarop je jas eigenlijk te warm is en de sneeuw glinstert in de zon.
Ik ben sowieso nooit een extreme fanatiekeling geweest. Ik wil niet pas om 11 uur de berg op, maar ik hoef ook niet elke dag de eerste én de laatste lift naar boven te pakken. Oh, en tussendoor lekker buiten lunchen of een kop warme chocolademelk drinken hoort er wat mij betreft ook wel bij.
Eind 2009 ging ik voor het laatst echt op wintersport. Ik was er even een beetje klaar mee. De laatste vakanties hadden we pech met het weer en was er meer ijs dan sneeuw. Ik vond snowboarden leuker dan skiën, maar als er zoveel ijs ligt, dan vind ik dat wel pittig en ik was mijn pijnlijke stuitje een beetje zat. (Een nadeel van vallen als je board.)
Doordat ik redelijk jong was en altijd met familie ging, heb ik ook niet echt kennis gemaakt met het après-ski gedeelte. In 2018 kwam daar verandering in, want ik ging een weekendje naar Val Thorens met collega’s. Ik was heel benieuwd hoe het zou gaan na een pauze van bijna 10 jaar, maar gelukkig verleer je snowboarden dus niet. En het was zo fijn! Het was prachtig weer en ik had de smaak weer helemaal te pakken. ’s Avonds gingen we wat drinken in een bar of naar een dj die ergens bij een restaurant midden op de piste speelde. Niet helemaal mijn ding, maar wel leuk om een keer mee te maken.
Ook in 2019 gingen we als bedrijfsuitje naar de sneeuw en dit keer naar Oostenrijk. Ik was op dat moment zwanger van Zoey, dus het huren van een snowboard kon ik overslaan. Ik deed lekker rustig aan, zat met een boek in de zon en zocht de groep op voor de lunch en het avondprogramma.
Vorige winter lag het idee op tafel om weer met mijn vader een vakantie te boeken, maar corona gooide uiteraard roet in het eten en nu met mijn zwangerschap heeft het ook niet zo veel zin.
Toch lijkt het me heel leuk om in de toekomst een nieuwe poging te doen. Ik zie Liam al door de sneeuw banjeren en op kleine skietjes naar beneden zoeven. Ik heb geen idee wat een handige leeftijd is om het te leren. Je ziet ook wel eens van die huilende kleintjes in een klasje en dat lijkt me helemaal niks, maar ik kan me goed voorstellen dat als ze oud genoeg zijn het heel erg leuk is. Het lijkt mij in elk geval prachtig om die goede herinneringen die ik aan wintersporten heb, in de toekomst ook met Romano en onze kids te kunnen delen.
Als het zover komt, heb ik in elk geval wel wat nieuwe kleding nodig. Tijdens de eerste trip met collega’s ontdekte ik dat mijn broek niet heel waterdicht meer was en mijn wanten vielen gewoon uit elkaar. Oeps. Van Protest kreeg ik de vraag of ik kennis wilde maken met de sportswear collectie. Het was misschien logisch geweest om vast een dames skibroek te bestellen (ook praktisch als we thuis met de kids in de sneeuw willen spelen), maar met mijn groeiende buik leek me dat voor nu toch minder handig. Ik koos daarom voor onder andere een heel lekker, zwart vest. (Op de foto hierboven zie je de witte versie.) Die gaat wel van pas komen als ik deze winter hier in Nederland ga sporten. Het fijne is dat hij niet alleen lekker zacht is, maar hij heeft ook echt lange mouwen. Die zijn bij mij altijd te kort, dus ik was meteen helemaal fan en ik weet waar ik in de toekomst heen ga voor een dames ski jas.
Ook voor de rest van het gezin hebben ze trouwens een leuke collectie. Ze hebben heren skibroeken in verschillende kleuren, stoere ski jassen voor heren die daar goed mee combineren en bij de meisjesafdeling zag ik outfits die ik zelf ook wel zou willen hebben. Voor peuters kan je terecht vanaf maat 92 en met de code mysimplyspecial10 krijg je tot en met 31-03-2022 nog 10% korting op de nieuwe en de oudere collecties.
Kunnen jullie skiën of boarden en hoe oud waren jullie toen jullie dat leerden? Gaan jullie dit jaar richting de bergen?
