Voor ik zwanger werd, was ik wel benieuwd wat de zwangerschap met mijn lichaam zou doen. Zouden er veel blijvende veranderingen zijn? Zou ik mezelf nog wel mooi vinden? Misschien is dat oppervlakkig, maar als ik zo om me heen kijk heb ik het idee dat veel vrouwen hier over nadenken en zich er ook zorgen over maken. Ik heb verschillende keren de vraag gekregen hoe ik daarmee om ga en vandaag ga ik dat proberen te delen.
Voor mijn zwangerschap
Ik ben over het algemeen altijd wel tevreden geweest met mijn lichaam. Natuurlijk waren er wil puntjes waar ik minder blij mee was zoals mijn voeten (ik vind ze met maat 41 wat aan de grote kant in verhouding tot mijn dunne kuiten) of mijn redelijk platte billen. Maar, dat waren geen dingen waar ik heel onzeker van werd. Toen de plannen om met de pil te stoppen concreter werden, ging ik me wel afvragen of ik na de zwangerschap nog steeds zo tevreden zou zijn met mijn lichaam. Zou ik heel erge strepen krijgen? Zouden mijn borsten erg gaan hangen? En zo ja, hoe erg zou ik dat gaan vinden en wat zou Romano denken? Of je een gezond kind kunt krijgen is natuurlijk veel belangrijker, maar dat maakt niet dat dit soort vragen niet toch ook door mijn hoofd schoten.
Tijdens mijn zwangerschap
In negen maanden tijd verandert je lichaam behoorlijk. Soms gaat het geleidelijk en af en toe ineens heel snel. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer precies weet wat ik al die negen maanden gedacht heb over mijn lichaam. Het varieerde vooral steeds, geloof ik, en vaak ware mijn gevoelens een beetje gemixt. Mijn groeiende buik vond ik met name prachtig en daar was ik helemaal trots op. Zeker toen ik echt duidelijk zwanger was en het er niet meer uitzag alsof ik gewoon te veel gegeten had. Wel vond ik het af en toe lastig om mezelf leuk te kleden. Ik had wel geschikte kleding, maar toch minder keus dan normaal. Maar als ik dan een leuk setje aanhad, waar mijn buik mooi in uitkwam, dan vond ik dat erg fijn.
Met mijn kleding moest ik niet alleen rekening houden met een groeiende buik, ook met mijn groter wordende borsten. In het begin vond ik ze enorm uit verhouding met de rest van mijn lichaam en daar heb ik echt aan moeten wennen. Dat duurde even, maar kwam vanzelf goed. En ja, sommige bloesjes werden al snel te krap, terwijl mijn buik er nog prima in kon.
Wat betreft de bekende tijgerstrepen heb ik heel erg geluk gehad, mijn huid is tijdens de zwangerschap heel gebleven. Wel hield ik aan het einde veel vocht vast en dat vond ik echt niet mooi. Ik zag er erg opgeblazen uit, ook in mijn gezicht. Het hoort er bij, maar dat vond ik niet heel leuk. Ik zag er niet meer uit als mezelf ofzo.
Al met al vond ik de veranderingen tijdens de zwangerschap goed te doen. Er waren periodes dat ik erg moest wennen aan bepaalde veranderingen, maar leuke kleding helpt enorm om je een beetje jezelf te voelen. En verder was ik vooral trots om mijn buik en dat daar toch echt een heel mensje in groeide. Zo bijzonder!
Na mijn zwangerschap
Na de bevalling was ik al heel snel van het extra vocht af en ook mijn buik was meteen een stuk kleiner. Het is heel normaal om er nog een tijdje uit te zien alsof je een aantal maanden zwanger bent, maar dat was bij mij niet het geval. Natuurlijk was alles niet direct weer back to normal, maar het viel me alles mee. Alles was vooral vrij zacht en soepel. Mijn buikspieren stelden ook niks meer voor en die waren ook een beetje uit elkaar gekomen. Dat is een gek gevoel! Je voelt dan met je vingers echt een gat tussen je buikspieren, zeker net onder je borsten. Gelukkig herstelde dat vanzelf. Anyway, in de maanden na de bevalling is mijn buik steeds verder terug gegaan naar hoe het was voor de zwangerschap. Het is nu allemaal nog steeds wat zachter en soepeler, maar niks opvallends.
Ik denk dat ik het meeste moeite heb gehad met wat er met mijn borsten gebeurde. In de eerste instantie werden ze, door de borstvoeding, nog groter. Daar kon ik best mee leven, maar tijdens de periode dat ik Liam borstvoeding gaf, voelde ze als ‘niet van mij’. Dat kwam weer goed toen we overgingen op kunstvoeding, maar toen werden ze toch echt een stuk kleiner en ook wat slapper dan voor de zwangerschap. En ja, dat vind ik soms lastig. Daar moet ik nog steeds aan wennen. Nu moet ik wel zeggen dat ik op dit moment in het algemeen ook te licht ben, dus ik ben wel benieuwd hoe het zal zijn als ik weer wat zwaarder ben.
Nu we het daar toch over hebben, als ik me niet vergis kwam ik iets van 14 kilo aan tijdens de zwangerschap. In de maanden na de bevalling verdwenen de extra kilo’s gestaag tot ik weer op mijn oude gewicht zat en daar zelf onder dook. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, maar ik denk dat het een combinatie is geweest van minder slaap, borstvoeding geven en een heel drukke periode met een baby en een nieuw huis. Nu heb ik een uitdaging om weer meer te sporten en spiermassa terug te krijgen, gecombineerd met meer eten.
Hoewel mijn gewicht snel daalde, bleven mijn heupen (voor mijn gevoel) vrij lang een stuk breder dan voorheen. Normale broeken kon ik echt niet aan, die gingen namelijk niet dicht. Ik heb dus nog een hele tijd in mijn zwangerschapsbroeken gelopen. Op een gegeven moment was ik die zo zat, dat ik heel regelmatig mijn normale broeken ging passen, in de hoop dat er wat passends tussen zou zitten. Ik ben ook best een tijdje bang geweest dat mijn heupen niet meer smaller zouden worden. Niet dat ik dat echt erg had gevonden, maar dan had ik wel al mijn broeken moeten vervangen en daar had ik minder zin in. Gelukkig is het ergens vanzelf goed gekomen.
Al met heb ik dus het geluk dat mijn lichaam niet drastisch veranderd is en daar ben ik erg dankbaar voor. Ik vraag me af hoe dat na een eventuele volgende zwangerschap zal zijn.
Inmiddels ben ik ruim 1000 woorden verder en ik heb het gevoel dat ik nog wel meer te vertellen heb over dit onderwerp, al weet ik nu even niet precies wat. Ik vind het in elk geval best spannend om dit met jullie te delen, het is toch best persoonlijk. Toch vond ik dit soort dingen heel interessant om te horen en lezen van anderen, dus ik deel het toch maar. En als jullie nog vragen hebben, stel ze in de comments en ik probeer ze te beantwoorden.
Hoe gingen jullie om met de veranderingen van jullie lichaam tijdens en na de zwangerschap?
6 reacties
Erg leuk om te lezen. Het lijkt me een spannende ervaring; je lichaam is toch iets waar je als vrouw vaak wat onzeker over bent, dus veranderingen zijn dan extra spannend, helemaal als je niet weet hoe blijvend ze zijn.
Veel van de dingen die je schrijft herken ik wel 😉
Ik ben momenteel 22 weken zwanger! Ben heel benieuwd hoe het allemaal nog verder gaat veranderen.
Wat een mooi nieuws! Voel je je een beetje oké? Ik hoop dat je er van kan genieten!
Haihai
Goed dat je er zo open over schrijft ?!
Voor mij is het ook heel herkenbaar. Ik had al snel dikke enkels en voeten, waardoor ik geen schoenen kon verdragen. Dus ik heb (weer of geen weer) op slippers gelopen. Later in mijn zwangerschap werd mijn hoofd ook heel rond. Ik ben ruim 20 kilo aangekomen, maar enkele dagen na de bevalling was er alweer 13 kilo af en kreeg mijn gezicht ook weer vorm! Momenteel (7.5 maanden later). Ben ik nog 2.5 kilo “te zwaar”. Mijn heupen zijn nog wat breder en mij buik wat zachter. Ook ik vindt/vond het veranderen van mn borsten wel echt een ding. Eerst zijn ze zo groot dat je niet weet waar je ze moet laten ?, daarna zijn ze puur functioneel en nu moet ook ik wennen aan de nieuwe vorm. Ik denk dat ik niet te ongeduldig moet zijn, want mijn lichaam is ook nu nog druk aan het veranderen. Ze zeggen vast niet voor niets dat: 9 maanden zwanger 9 maanden “ontzwanegeren”..
Oei, hele dikke voeten lijkt me best lastig met schoenen inderdaad. En 9 maanden ontzwangeren is een heel realistisch idee denk ik. Maar het is soms moeilijk om niet ongeduldig te worden.