Ik vroeg jullie pas waar jullie nog eens een post over wilden lezen en toen kreeg ik de vraag hoe ik rustpunten vindt. Met een baby is het leven toch wat hectischer en er is altijd genoeg te doen. Toch hebben Romano en ik allebei af en toe behoefte aan wat rust, wat tijd voor onszelf. Hoe we dat doen? Dat wisselt een beetje per periode en ook voor ons is dat zoeken. Toch ga ik proberen om zo goed mogelijk uit te leggen wat ons helpt.
Liam begint pas sinds kort een ritme te ontwikkelen waarbij hij ’s avonds een beetje op tijd naar bed gaat. Het is maanden zo geweest dat Romano en ik graag naar bed wilden, terwijl Liam nog klaarwakker was. ’s Avonds wat tijd voor onszelf of rustig een serie kijken? Dat zat er dus niet in. Als oplossing ging Romano af en toe lekker op pad. Eten met vrienden, naar de bios, spelletjes spelletjes met andere mensen. Dat deed hij altijd al graag en dat is nu natuurlijk niet anders.
Ik vind dat soort dingen ook leuk om te doen, maar ik heb wat meer behoefte om af en toe ook even echt alleen te zijn. Daarom nam Romano Liam zo nu en dan een avondje mee als hij bijvoorbeeld bij zijn ouders die spelletjes ging spelen. Zijn familie kon dan lekker met Liam rommelen, Romano kon wat leuks doen en ik had een paar uurtjes voor mezelf. Iedereen happy.
Inmiddels gaat Liam dus wat eerder naar bed en hebben we ’s avonds meer ruimte om iets voor onszelf te doen. Ik kan nog een beetje bloggen, Romano gaat regelmatig trainen (dat zou ik ook moeten doen, oeps!) of we kijken samen een serie/film. Verder vind ik het dan ook heerlijk om op tijd in bed te kruipen en een tijdje te lezen. Dan kan ik echt even mijn hoofd leegmaken en ontspannen. Ja, dat is mijn favoriete manier om tot rust te komen.
In het weekend is het natuurlijk fijn om uit te kunnen slapen, maar met een baby is dat toch minder makkelijk. Gelukkig is Liam (nog) niet een baby die dagelijks om 5 uur ’s ochtends vindt dat de dag begonnen is, maar hij wordt toch vaak eerder wakker dan wij. Inmiddels gebeurt het regelmatig dat Romano of ik dan opsta, Liam mee naar beneden neemt en de eerste paar uur alleen voor hem zorgt. De ander kan dan een beetje uitslapen en daarna rustig wakker worden. Natuurlijk wisselen we dat af, zodat we allebei wat slaap kunnen pakken. (Toen ik nog borstvoeding gaf, was Romano wel vaak degene die ’s ochtends opstond. Ik was immers ’s nachts steeds op terwijl hij rustig kon slapen.)
Eigenlijk doen we dus geen heel spannende dingen, maar we proberen vooral elkaar te helpen. En voor mezelf vind ik het belangrijk om niet te veel te moeten. Natuurlijk wil ik het liefst zeven blogposts per week online zetten, ons hele huis af hebben, fanatiek sporten en het huis helemaal schoon hebben. Is dat realistisch? Nee, niet in combinatie met een baby, werk en nog een beetje kunnen slapen. Ik probeer dus bewust na te denken over wat ik belangrijk vind en wat prioriteit heeft. In het weekend kiezen we nu steeds één of twee klusjes die in huis gedaan moeten worden en daar gaan we dan mee aan de slag. Zo krijgen we wel wat af, maar kunnen we ook nog genieten van een ochtend met z’n allen op het grote bed. Rustig wakker worden, ontbijten op bed, spelen met Liam en misschien een beetje lezen. Ja, dat zijn toch wel de momenten die het belangrijkst zijn.
Nu ben ik wel benieuwd, hoe vinden jullie de rustpunten in het dagelijks leven?
5 reacties
Leuk artikel! Rustmomenten zijn onontbeerlijk in ons drukke bestaan, daar ben ik van overtuigd. Bij ons is dat echt het weekend. Natuurlijk zijn er dingen die dan moeten gebeuren, maar de vrije tijd proberen we aan elkaar te besteden. Door de weeks is mijn man vaak avonden van huis en ik heb daar niets op tegen.. ben stiekem een introverteling die het heerlijk vind om op zichzelf te zijn. Alhoewel ik ook prima functioneer in een groep hoor, maar die momentjes af en toe voor mezelf, daar laad ik pas écht weer van op! In de weekenden is het echter tijd voor quility time met elkaar: lekker wandelen of fietsen, uit eten, film kijken..
Ben ook gek op spelletjes spelen, dus regelmatig organiseren we als gezin een spelletjesavond (we hebben namelijk allemaal een partner getroffen die er minder van houd) en héél af en toe kan ik m’n man zover krijgen dat we samen een spel spelen. En koken met een goed muziekje op de achtergrond, daar word ik ook instant gelukkig van.. of wandelen in het zonnetje met de kinderwagen.. laat de lente maar komen!!!
Wandelen in de zon met de kinderwagen vind ik ook heerlijk! Hopelijk wordt het snel lente inderdaad!
Ja het is echt even zoeken he met een kleine uk hoe alles een beetje fijn werkt voor iedereen. Hier zitten de rustpunten in knutselen, wandelen en af en toe een date night 😀
Wat knap dat jullie het zo goed verdeeld hebben! Lijkt me toch niet altijd makkelijk met een kindje.
Nee het blijft een uitdaging. Goed overleggen en regelmatig dingen aanpassen helpt. 🙂