Het is alweer even geleden dat ik een mini Q&A met jullie deelde, maar vandaag geef ik antwoord op twee vragen die jullie me via Instagram stelden.
Willen jullie een derde kindje?
Romano en ik hebben altijd gezegd dat we twee kinderen willen hebben en inmiddels zijn we ouders geworden van een prachtige zoon en dochter! Ik denk dat het tijdens mijn zwangerschap van Zoey was dat Romano en ik het hadden over of we ons gezin eventueel nog verder uit zouden willen breiden. Op dat moment bleef ik voor mijn gevoel bij twee, maar neigde Romano meer naar drie. Hij heeft zelf twee zussen en ervaart een groter gezin als erg gezellig. Er is bijvoorbeeld altijd wel iemand in voor een spelletjesavond. Die gezelligheid wil hij zelf ook graag hebben.
Niet lang nadat Zoey geboren was, begon ik te twijfelen. Als ik andere zwangeren zag, werd ik een beetje verdrietig dat ik dat niet meer mee zou maken. De afstuitende controle bij de verloskundige gaf me hetzelfde gevoel. Ook als Zoey weer uit kleertjes gegroeid was of babyspullen overbodig werden, had ik daar gemixte gevoelens bij. Ik vind het prachtig om haar zo te zien groeien en ik ben heel benieuwd hoe ze zal zijn als ze net zo oud is als Liam nu. Tegelijkertijd voelt het gek om afscheid te nemen van die spullen en de fases waar ze bij hoorden. (En dan hebben we nog niet eens echt iets weg gedaan, maar alles alleen achter de schotten op zolder gelegd.)
Inmiddels zijn we weer iets verder en ervaar ik dat allemaal niet meer zo. Ik vind het leuk om andere zwangeren te zien, zonder dat ik zelf meteen heel erg rammelende eierstokken krijg en ik heb minder moeite met het wegleggen van Zoey’s spullen. Gelukkig maar, want op dit moment willen we geen derde kindje. Met twee is er al veel leven in huis en Romano ervaart zo ook die gezelligheid die hij graag wilde.
Een andere reden voor mij om te zeggen dat het zo goed is, is dat we tot nu toe heel veel geluk hebben gehad met hoe het allemaal gelopen is. Ik heb goede zwangerschappen en bevallingen gehad, waar ik heel tevreden op terugkijk. Onze beide kinderen zijn gezond en ik heb geen miskramen of andere heftige dingen mee hoeven maken. Ja, Liam kwam wat te vroeg en Zoey lag in stuit, maar als dat het ergste is… Ik ben dus heel dankbaar voor alles en vraag me dan af of we ons geluk zouden moeten pushen.
Wie weet bedenken we ons nog, maar op dit moment zijn we helemaal happy met Liam en Zoey. Het is goed zo, ons gezin voelt compleet.
Hoe vermaak je je baby (9 maanden) tijdens de coronacrisis?
Crisis of niet, hoe je een baby vermaakt blijft een vraag waar je tegen aan loopt als je zo’n kleintje in huis hebt. Nu zal het ongetwijfeld heel erg verschillen per kind wat wel en niet werkt en ook per periode zal het wisselen. Al ik naar Zoey kijk, dan is het eerste dat in me opkomt de discovery basket die ik voor haar maakte. Dit mandje pakken wij er heel vaak bij en Zoey vind het prachtig om de verschillende spullen er uit te trekken en te inspecteren. Ik haal er ook af en toe dingen uit en voeg nieuwe spullen toe. Als Zoey aan het spelen is, gooi ik ook regelmatig alles weer terug in het mandje, zodat ze de boel er weer uit kan trekken.
De discovery basket heb ik speciaal voor haar samengesteld, maar we hebben natuurlijk ook een hoop speelgoed van Liam in huis. Niet alles is babyproof, maar ik pak ook regelmatig een van de bakken met zijn dingen. De Duplo bijvoorbeeld. Zoey kan er niet mee bouwen, maar al die vormen en kleuren zijn wel interessant. Of de bak met auto’s of juist het minikeukentje met de pannen en stukken fruit van plastic. Binnen no time ligt alles over het kleed en zijn beide kinderen aan het spelen en ontdekken.
Als Liam niet thuis is of slaapt en ik dus alleen met Zoey ben, ga ik ook wel eens aan de slag met klusjes. Ik weet nog dat ik, toen Liam er net was, de neiging had om die dingen te doen terwijl hij sliep. Dat is zonde, want vaak vinden kleintjes het heel interessant om te zien wat je allemaal doet en zo kan je de tijd dat ze slapen beter besteden. Ik ga dus rustig samen met Zoey het huis schoonmaken, de bedden verschonen, de was doen of kasten opruimen. Voor haar is er dan van alles te zien en het helpt om niet alleen maar in de woonkamer te zijn, maar ook eens boven te spelen. Ik zet dan wat kleine speeltjes op de vloer die we beneden niet hebben. Daar gaat ze dan mee aan de slag en ze houdt in de gaten wat ik doe en volgt me van kamer naar kamer.
Hebben jullie nog nieuwe vragen voor mij voor een volgende mini Q&A?
