1 op de 6 stellen heeft moeite met zwanger worden. Een behoorlijk percentage vind ik en als ik het goed begreep ook een heel stuk meer dan een aantal jaar geleden. Romano en ik wisten dit wel voor we begonnen en waren ons er dus van bewust dat de kans bestond dat ik niet zomaar zwanger zou raken. Gelukkig bleek dit geen probleem te zijn en daar zijn we heel dankbaar voor. Het mooie is dat je als zwangere andere stellen kan helpen met zwanger worden. Hoe? Door je urine in te zamelen. Ja, echt waar!
Al sinds 1931
Een aantal jaar geleden las ik op een blog een stukje over Moeders voor Moeders, een organisatie die al sinds 1931 urine van zwangere vrouwen inzamelt om medicijnen te kunnen maken. Ik was op dat moment nog helemaal niet zo ver dat ik al kinderen wilde, maar ik besloot wel meteen dat ik dat ook wilde doen als dat zou kunnen. Een paar dagen nadat ik wist dat ik zwanger was heb ik dus een afspraak gemaakt met Moeders voor Moeders.
Hoe werkt het?
Maar hoe werkt dat nou? Vanaf de 6e tot en met de 16e week van je zwangerschap bevat je urine een hoge hoeveelheid van het hCG-hormoon. Dit hormoon kan uit urine gewonnen worden en wordt vervolgens verwerkt tot een een geneesmiddel dat gebruikt wordt bij vruchtbaarheidsbehandelingen.
Om die geneesmiddelen te kunnen maken is er dus heel veel urine nodig en bij Moeders voor Moeders zijn ze dan ook blij met iedereen die mee doet. En meedoen is eigenlijk heel simpel. Eerst lees je de deelnamevoorwaarden na op de site. Mag je meedoen? Dan meld je je aan via de site (of je belt even). Een informatrice uit de buurt neemt dan contact met je op en plant een afspraak met je in. Tijdens die afspraak legt ze uit hoe alles werkt, ze test of je genoeg van het hCG -hormoon in je urine hebt en je krijgt meteen een lief cadeautje als bedankje voor je deelname.
En vanaf dat moment is het de uitdaging om zoveel mogelijk urine te verzamelen! Je krijgt twee kratjes met daarin een aantal flessen. Elke dag pak je een nieuwe fles en die vul je met je urine van die dag. Dat mag de hele dag door. Het opvangen doe je met behulp van een kannetje dat je ook van de informatrice krijgt. Het is in het begin een beetje gek, maar het went snel. Natuurlijk ben je niet altijd thuis en dan is urine verzamelen wat lastig, maar alle beetjes helpen.
Eén keer per week zet je ’s ochtends (of de avond van te voren) je kratjes buiten. Dit mag op een plek die jij fijn vindt, bij de achterdeur bijvoorbeeld. Deze plek geef je tijdens de intake door aan de informatrice. Ergens op die dag stopt er dan even een klein wit busje (zonder logo’s) voor je deur en dan worden je kratjes snel omgewisseld. Zo kan je weer een week urine inzamelen!
Mijn ervaring
Op de dagen dat ik me heel erg beroerd voelde, kon ik het niet altijd opbrengen om met het kannetje en de flessen aan de slag te gaan en ook midden in de nacht vond ik het niet zo handig (dan werd ik zo wakker dat ik daarna moeilijker weer kon slapen), maar verder heb ik mijn best gedaan om zoveel mogelijk te verzamelen. Het is misschien niet een heel glamorous manier om te helpen, maar helpen is wel wat je doet! Als ik bedenk hoe makkelijk ik zwanger ben geworden is het echt maar een kleine moeite om op deze manier andere vrouwen te helpen om ook zwanger te raken.
Misschien kennen jullie Moeders voor Moeders al lang of misschien zijn jullie helemaal nog niet bezig met kinderen, maar ik hoop dat er toch lezers zijn die deze blogpost zullen onthouden voor als ze zwanger raken. Zo helpen we elkaar.
Eén reactie
Ik had er nog nooit van gehoord, maar dit is een fijne manier om andere vrouwen te kunnen helpen. Nu ben ik nog totaal niet aan kinderen toe op mijn 22e, maar ik ga mijn best doen het zo lang te onthouden!