Onze bruiloft: De grote dag #3

Na deel één en deel twee is het vandaag tijd voor het derde en laatste deel van het verslag van onze bruiloft. Oké, er komen nog wel posts aan waarin ik meer vertel over wat details, maar ik wil jullie eerst nog vertellen over de ceremonie, de borrel, het diner en het feest! Kijken jullie mee?

Na onze ‘fotoshoot’ zijn we samen een stukje in de buurt gaan rijden zodat de gasten zich konden verzamelen en daarna reden we weer naar de locatie. Romano hielp me heel netjes uit de auto, nog best een uitdaging met zo’n sportauto en een sleep. 

We begroetten onze gasten even kort en daarna zijn we naar boven gegaan om ons op te frissen. Ja, en toen was het tijd voor de ceremonie, we gingen echt trouwen! Romano ging eerst naar beneden de zaal in en daarna kwam onze ceremoniemeester (een goede vriendin van mij) mij en mijn vader ophalen.

Hier ben ik net de zaal binnengelopen en best emotioneel. Het werd ineens heel echt!

We hadden gekozen voor een ambtenaar van de gemeente en wat hebben we een geluk gehad! Anita Mensink hield haar praatje kort, maar wel heel persoonlijk. Ze had goed geluisterd en maakte er een mooie ceremonie van. We hebben gelachen, lieve woorden van onze gasten gehoord (Anita betrok ze erbij) en vooral heel erg genoten.

En toen was het tijd om ‘JA’ te zeggen…

…en natuurlijk de eerste kus!

Romano’s getuigen voegden ook nog iets moois toe aan de ceremonie want ze vertelden waarom je je trouwring om je ringvinger draagt. Ik kan het niet zo mooi herhalen, maar als je je handen houdt zoals ze hier doen op de foto, dan merk je dat je je duimen, wijsvingers en pinken nog van elkaar af kan halen. Die vingers staan voor je relatie met je ouders, broers en zussen en vrienden. Natuurlijk hou je altijd een band met je ouders, maar als je ouder wordt ga je steeds meer je eigen weg. Je ringvingers kan je op deze manier niet van elkaar afhalen en dat staat dan voor de band met je man/vrouw.

Uiteraard was het daarna tijd om de ringen uit te wisselen…

…en de trouwakte te tekenen.

Na de ceremonie hebben Romano en ik een momentje voor onszelf genomen terwijl de gasten vast naar het terras gingen. We wilden even samen genieten van het feit dat we echt man en vrouw waren! Daarna was het tijd voor een toost en felicitaties.

En taart natuurlijk. Yum!

Hihi, de mannen verdwenen tussendoor ineens want ze moesten nog een kijkje nemen bij de auto.

Groepsfoto’s maken, dat hoort er natuurlijk ook bij. We hebben er een hoop gemaakt en er zaten uiteindelijk een hoop maffe exemplaren bij die toch wel erg leuk zijn. Zoals deze met onze getuigen.

De ‘boybandfoto’.

Daar kon ik ook best bij toch?

Na de foto’s was er nog tijd om verder te borrelen voor we aanschoven voor een heerlijk diner. Tussen de gangen door gaven onze ouders nog drie mooie speeches. Ook een bijzonder moment!

Omdat we ’s middags niet zo veel tijd hadden voor foto’s sloegen Romano en ik de koffie na het diner over. Tijd om nog wat foto’s te maken en een beetje maf te doen in een weiland.

Party time! Na het maken van de foto’s in het weiland hadden we nog wat tijd om ons op te frissen en naar de feestzaal te gaan. Doordat de A1 dicht was waren veel gasten wat later en begon het feest dus ook wat later. Op de foto’s hierboven zie je de popcornbar die we gemaakt hadden. Gasten konden popcorn pakken (of het zelf maken) en hier snoep of chocola aan toevoegen. Oh, en we hadden een suikerspinmachine!

We openden het feest met de ‘same day edit’ die onze videografen gemaakt hadden. Zo konden de avondgasten zien wat er overdag gebeurd was. Ik vond het ook erg leuk dat ik zo meteen een indruk kreeg hoe het klaarmaken die ochtend bij Romano verlopen was.

En ja, daarna volgde onze openingsdans. We hadden niet echt iets ingestudeerd, want we wilden er geen show van maken maar vooral genieten van onze eerste dans als man en vrouw. We hebben uiteindelijk gekozen voor een bachata.

De rest van de avond hebben we vooral veel met onze gasten op de dansvloer gestaan. We hadden een leuke band en genoten er ontzettend van om met iedereen te dansen.

Onze fotograaf is niet tot het einde gebleven, maar na het laatste nummer met onze gasten ging iedereen naar buiten om klaar te gaan staan voor de ‘sparkler send off’. Terwijl dat gebeurde heeft de band voor ons nog een speciaal nummer gespeeld terwijl wij daarop schuifelden. Zo konden we samen nog even heel intens genieten van de geweldige dag die we gehad hadden en het feit dat we getrouwd waren. Het was stiekem heel emotioneel en zeker één van mijn favoriete momenten van de dag. 

Wat vliegt zo’n dag toch voorbij, gelukkig zijn we heel bewust aanwezig geweest en hebben er dan ook intens van genoten!

Foto’s: Dario Endara