Een jurk is maar een jurk toch? Nou stiekem geldt dat voor een trouwjurk toch niet helemaal. In februari vertelde ik al over mijn zoektocht naar dé jurk en hoe ik het toch onverwachts niet droog kon houden. Inmiddels zijn we alweer ruim drie maanden getrouwd (wat gaat dat snel!) en kan ik jullie echt alles vertellen over mijn trouwjurk en de accessoires die ik erbij droeg. Ah, ik wil ‘m weer aan!
Oké, laten we even teruggaan naar januari. In deze post vertelde ik al uitgebreid over hoe ik mijn jurk vond bij De Bruidshoek, maar zonder echt iets te verklappen over hoe hij eruit zag:
Uiteindelijk besloten we dat ik jurk twee of drie (ik weet het niet zo goed meer) nog een keer zou proberen maar dan in een andere kleur. Ik was nog steeds niet helemaal overtuigd, tot ze de jurk zo precies mogelijk op maat gespeld had. Alle jurken waren me namelijk te groot en dan is het soms best lastig om een goede indruk van een jurk te krijgen. Maargoed, Wendy deed dus haar best om me een zo goed mogelijk beeld te geven en dat heeft me helemaal verkocht! Het leek bijna een compleet andere jurk! Ik liep wat heen en weer door de winkel om de jurk te voelen, stond weer voor de spiegel en merkte dat ik een brok in m’n keel kreeg! Ja hoor, de tissues moesten erbij gepakt worden (die stonden al klaar in de paskamer) en ook mijn moeder en vriendinnen hielden het niet droog. Wat bijzonder, dat had ik dus echt niet verwacht! Dat moment bestaat dus echt!
Ik had dus al in mijn hoofd dat ik graag een jurk wilde die niet de te groot was zodat ik lekker kon dansen. Verder vond ik strapless heel mooi, maar had ik al het idee dat ik daar niet voor zou kiezen want ik wilde veel liever een jurk met een mooie rug. Ik twijfelde nog tussen een jurk met een kanten rug, of juist een open rug. Tijdens het passen bij De Bruidshoek heb ik verschillende jurken met prachtige ruggen geprobeerd, maar iets geschikts met een open rug hadden ze (in mijn prijsklasse) niet. In Rotterdam heb ik ’s middags nog wel jurken kunnen proberen met een open rug, maar ik realiseerde me toen al snel dat ik die jurken heel onveilig vond voelen. Alsof ze veel te makkelijk uit zouden kunnen gaan per ongeluk. Dat wil je natuurlijk niet! Hoewel de ervaring in Rotterdam in het algemeen niet zo positief was, maakte het wel dat ik helemaal achter mijn keuze stond om voor ‘mijn’ jurk te gaan bij De Bruidshoek.
Nu spoelen we door naar begin juli, want toen mocht ik eindelijk mijn jurk gaan passen! Ik was niet zenuwachtig, maar was wel heel benieuwd hoe de jurk zou gaan passen en ik hoopte dat hij lang genoeg zou zijn. Tijdens die eerste fitting bleek hij gelukkig meteen al bijna helemaal perfect te zijn! De lengte was precies goed en alles paste mooi.
Er waren alleen twee kleine stukjes kant bij mijn schouders die ik te veel uit vond steken en ik wilde dat de jurk rond mijn heupen en billen iets strakker zou zitten. Gelukkig kon daar wat aan gedaan worden en alles werd meteen netjes afgespeld. Een trouwjurk moet wel perfect zitten toch?
Hihi, ik keek lekker serieus hier!
Yes, helemaal happy! Hier was ik aan het kijken hoe ik het beste kon dansen in de jurk, in verband met onze openingsdans. Jaja, dat is toch ook belangrijk.
Begin augustus, een paar weken voor de bruiloft kon ik langskomen voor de ‘napas’ zoals ze dat noemen. Alles was helemaal perfect en ik kreeg een lesje in hoe je moet gaan zitten in zo’n jurk, hoe je het beste de sleep op kan pakken en meer van dat soort praktische dingen.
Normaal gesproken haal je je jurk een paar dagen voor de bruiloft op, maar omdat het voor mij toch een stukje rijden is naar Leiden had ik van te voren al gebeld met de vraag of ik mijn jurk al mee mocht nemen als alles goed zou zijn. Dat kon gelukkig en ze hebben er daarom voor gezorgd dat hij al gestreken was.
Blij met mijn trouwjurk!
Romano mocht ‘m natuurlijk niet zien en hij mocht ook niet kreuken, dus hij heeft uiteindelijk in mijn oude kamer bij mijn moeder gehangen tot de dag voor de bruiloft.
Zo bleef hij netjes en zou niemand ‘m zien.
En toen was het eindelijk zover dat ik ‘m echt aan mocht en dat we gingen trouwen! Zo’n dag is natuurlijk best een beetje spannend en het aantrekken van mijn jurk maakte dat ik me steeds meer ging realiseren dat het echt zover was!
Mijn jurk is trouwens de ‘Melanie’ van Maggie Sottero.
Ik had niet verwacht dat ik voor een jurk met zo veel kant zou gaan, maar ik blijf ‘m toch echt prachtig vinden.
Maar het fijnste aan deze trouwjurk is wel dat ik echt helemaal op mijn gemak was. Hij zat lekker, ik kon me prima bewegen en lekker dansen. De sleep kon opgespeld worden en dat was ik ook van plan, maar uiteindelijk heb ik uren op de dansvloer gestaan zonder de sleep vast te zetten. Ik kon ‘m gewoon vasthouden en ik vond de sleep veel te mooi en leuk om te verstoppen.
Maargoed, wat droeg ik nou nog meer? Romano en ik zijn ongeveer even lang en het was voor mij dus al snel duidelijk dat ik voor platte schoenen zou gaan. Tijdens mijn eerste passessie kreeg ik deze schattige ballerina’s met kant aan. Ik ben toen eerst nog verder gaan kijken naar wat er nog meer te vinden was, maar uiteindelijk heb ik ze toch besteld via De Bruidshoek. In de weken voor de bruiloft heb ik er zoveel mogelijk thuis op gelopen en op onze trouwdag zaten ze dus ook erg lekker. Ik heb wel in de loop van de dag één pleister moeten plakken, maar dat viel me heel erg mee. (Ik loop mijn voeten echt heel snel stuk.)
Wat betreft sieraden wist ik eigenlijk al heel snel dat ik een ketting wilde dragen die ik van Romano heb gekregen toen we nog niet zo lang samen waren.
Voor mijn oorbellen had ik nog geen plan, maar uiteindelijk heb ik bij Bol.com (ja echt!) iets gevonden dat perfect was. De ketting heeft namelijk een druppelvormige steen en ik vond oorbellen waar ook druppelvormige stenen in zaten. Ze zijn niet al te groot maar wel feestelijk en ook nog eens gerhodineerd. Ik kan niet goed tegen zilver in mijn oren maar wel tegen zilveren oorbellen met een rhodiumlaagje. Die zijn meestal alleen wat duurder, dus ik was heel blij dat ik dit setje vond voor nog geen €15! Dit zijn ze trouwens en ik heb toen ook meteen deze variant met ronde steentjes besteld, en beide draag ik nog regelmatig met veel plezier. Oh, en deze ringetjes vond ik toen ook en draag ik nu ook heel vaak.
Om mijn pols droeg ik een armband die ik met kerst van Romano gekregen heb. Ik kwam ‘m tegen toen ik via een PR-bureau een Swarovski-winkel bezocht en ik was er meteen weg van. We zouden toen met kerst eigenlijk helemaal niks met cadeautjes doen, maar Romano was eigenwijs en kocht toch wat voor me en dan ook nog eens die mooie armband. Ik heb ‘m toen een paar keer gedragen en ‘m daarna netjes weggelegd zodat hij in elk geval niet zou beschadigen voor de bruiloft.
Om mijn vinger droeg ik natuurlijk mijn verlovingsring en tijdens de ceremonie kwam daar mijn trouwring naast. Ik ben voor een simpele en dunne ring gegaan met een rij steentjes omdat ik de combinatie met mijn verlovingsring heel mooi vind. Romano is voor een strakke, matte ring gegaan. Geen traditioneel setje geelgouden ringen dus, maar wel iets dat bij ons past.
Oh, in mijn haar droeg ik trouwens een mooie speld, maar ik zie dat ik daar geen heel duidelijke foto van heb. Ik vond ‘m in elk geval op Etsy.
Wat vinden jullie van mijn trouwjurk en hoe ziet jullie droomjurk eruit?
