Onze bruiloft: Mijn trouwjurk kopen

Een trouwjurk kopen, dat is toch een bijzondere ervaring! Ik ben zelf vrij nuchter en dacht toch een beetje dat een jurk maar een jurk was. Natuurlijk had ik heel veel zin om te gaan passen, absoluut, maar ik vroeg me wel een beetje af of dat moment bestaat. Dat moment dat je weet dat een jurk jouw jurk is, zoals je altijd op tv ziet. Nou ja ik zal vast verklappen, ik heb het niet droog gehouden. Hihi! Zal ik bij het begin beginnen en mijn hele (lange!) verhaal vertellen?

Oké niet het hele verhaal natuurlijk, want ik wil mijn best doen om niet te verklappen hoe mijn jurk eruitziet. Maargoed. Sinds Romano en ik verloofd zijn ben ik vaak op Pinterest te vinden en ik heb inmiddels ook al een redelijke stapel bruidstijdschriften in huis. Om me voor te bereiden op het kopen van dé jurk heb ik op Pinterest een bord aangemaakt waar ik foto’s van mooie jurken verzamelde. Maar naar welke winkel ga je dan? Ik ben door die tijdschriften gaan bladeren en heb de merken opgeschreven van de jurken die ik mooi vond. Op basis van die lijst heb ik een paar winkels geselecteerd en hier ben ik reviews over gaan lezen op The Perfect Wedding, een website waar ik regelmatig op kijk als ik leveranciers zoek. Uiteindelijk heb ik op die manier de twee winkels uitgekozen die me het meeste aanspraken en die samen bijna alle merken van mijn lijstje in het assortiment hadden. Na het prikken van een datum maakte ik twee afspraken op één dag en het wachten kon beginnen.

Op zaterdag 30 januari ging mijn wekker al vroeg want ik werd om half 10 bij De Bruidshoek in Leiden verwacht. Ik maakte me klaar en besteedde wat extra aandacht aan mijn haar en make-up. Vervolgens haalde ik een vriendin op en reden we naar Leiden. We waren veel te vroeg, maar dat vond ik helemaal niet erg! Voor de deur kwamen we mijn moeder tegen en samen liepen we naar binnen. We werden netjes ontvangen en naar een tafel gebracht midden tussen allemaal jurken. Al snel kwam een tweede vriendin aan en kregen we thee, koffie (met hartjes!) en een stukje taart. De Bruidshoek was namelijk voor de tweede keer op rij uitgeroepen tot bruidsmodezaak van het jaar. Dat beloofde veel goeds!

Al snel kwam Wendy, de verkoopster die me zou gaan helpen, naar ons toe. Ze vroeg me te vertellen over de plannen voor de bruiloft, de locatie, mijn budget en ik heb mijn Pinterestbord met jurken laten zien. Zo kon ik vertellen wat ik ongeveer zocht. Ook vroeg ze of ik vriendinnen heb die de komende tijd gaan trouwen zodat ze kon voorkomen dat we dezelfde jurk zouden hebben. Dat was voor mij geen probleem, maar ik vond het wel een slimme vraag! Wendy is daarna jurken gaan verzamelen en vroeg af en toe tussendoor mijn mening om te peilen wat ik van dingen vond. Toen ze er een aantal had hangen was het tijd om de paskamer binnen te stappen. Ik mocht me uitkleden en kreeg schoenen om te passen, een torselet en een hoepelrok. Ja dat was even wennen! 

En toen was het tijd om de eerste jurk aan te trekken. Ik wist van te voren heel zeker dat ik geen grote prinsessenjurk zou willen, want dat maakt dansen tot een redelijke uitdaging. Toch moest ik natuurlijk wel zo’n model proberen en daar begonnen we dus mee. Gelukkig kwam net voor ik begon met passen mijn laatste vriendin ook binnen. De treinen waren weer eens lastig geweest, maar gelukkig was ze nog net op tijd om niks te missen. Maargoed, Wendy hielp me dus in de jurk en kondigde aan dat ik naar buiten zou komen. Wat was dat een onwerkelijk moment! Ik weet niet meer zo goed wat mijn moeder en vriendinnen precies zeiden, maar ik vond het zelf heel bijzonder en onwerkelijk om mezelf zo te zien. Ik kreeg ook een mooie sluier in mijn haar en ineens was ik een bruid.

Ondanks dat hij heel mooi stond wist ik dat zo’n grote jurk voor mij niet geschikt was, dus we gingen door naar de volgende. Inmiddels ben ik de tel een beetje kwijt, maar ik heb vervolgens een stuk of vijf verschillende jurken geprobeerd en zo kwamen we er stapje voor stapje achter wat ik precies zocht. Je leert welk model mooi staat bij je lichaam en welke details en materialen je wel en niet mooi vindt. Dé jurk zat er alleen nog niet tussen dus samen met Wendy ging ik door de rekken om te kijken wat ik nog meer zou willen proberen. Dat vond ik heel fijn, want zo kreeg ik het gevoel dat ik echt alles kon zien en proberen en dat ik niks zou missen. We selecteerden een aantal jurken en doken de paskamer weer in. Toch zat dé jurk er nog steeds niet tussen, en op een gegeven moment werd ik toch wel een beetje bang dat het een wekenlange zoektocht zou gaan worden. Er zijn namelijk zo veel elementen die net moeten kloppen om een jurk perfect te maken. Natuurlijk kan je een jurk helemaal naar jou smaak laten maken, maar dat is toch weer wat duurder.

Uiteindelijk besloten we dat ik jurk twee of drie (ik weet het niet zo goed meer) nog een keer zou proberen maar dan in een andere kleur. Ik was nog steeds niet helemaal overtuigd, tot ze de jurk zo precies mogelijk op maat gespeld had. Alle jurken waren me namelijk te groot en dan is het soms best lastig om een goede indruk van een jurk te krijgen. Maargoed, Wendy deed dus haar best om me een zo goed mogelijk beeld te geven en dat heeft me helemaal verkocht! Het leek bijna een compleet andere jurk! Ik liep wat heen en weer door de winkel om de jurk te voelen, stond weer voor de spiegel en merkte dat ik een brok in m’n keel kreeg! Ja hoor, de tissues moesten erbij gepakt worden (die stonden al klaar in de paskamer) en ook mijn moeder en vriendinnen hielden het niet droog. Wat bijzonder, dat had ik dus echt niet verwacht! Dat moment bestaat dus echt!

Maarja, ik had voor die middag nog een afspraak op de planning staan. Ging ik ja zeggen op die jurk en mijn tweede afspraak afzeggen? Of was het beter om de jurk te onthouden en wel nog naar Rotterdam te rijden? Ik vertelde Wendy waar ik tussen twijfelde en ze reageerde hier heel begripvol op. Ze heeft ons even alleen gelaten zodat we konden overleggen en uiteindelijk besloten we wel naar Rotterdam te gaan. We hebben vervolgens wel uitgebreid foto’s en zelfs een videootje gemaakt van de jurk (en ik werd nog een keer emotioneel). Wendy heeft daarna ook nog een foto van ons allemaal samen gemaakt en al mijn gegevens opgeschreven. We spraken af dat ik aan het eind van de dag zou bellen om door te geven wat ik had besloten.

Toen was het tijd om me weer om te kleden maar ik wilde de jurk eigenlijk helemaal niet uitdoen. Dat is een goed teken toch? We zeiden gedag en reden vervolgens naar Rotterdam om te lunchen bij Bagels en Beans. Ik had best wel trek en was blij dat ik even kon zitten! Ik kon alles even laten bezinken en we konden gezellig napraten. We waren het er allemaal over eens hoe fijn we het vonden bij De Bruidshoek. De winkel was mooi en ruim, de paskamer heel goed verzorgd en Wendy was geweldig. Ze dacht mee, begreep me goed, gaf me ruimte om na te denken en te twijfelen, liet me zelf in de rekken kijken en maakte dat ik me op mijn gemak voelde. (Je staat toch elke keer bijna naakt in die paskamer.) Ze nam daarnaast ook echt alle tijd voor me. Ik had verwacht dat zo’n afspraak anderhalf tot twee uur zou duren, maar we zijn drie uur binnen geweest! Ja die prijs hebben ze wat mij betreft terecht gekregen!

Goed, na de lunch was het tijd voor de tweede afspraak en daarvoor gingen we naar Weddings in Rotterdam. We waren een beetje laat (er was iets mis met de parkeergarage daar in de buurt) maar de afspraak vóór mij was ook een beetje uitgelopen, dus dat kwam goed uit. We kregen weer wat te drinken en konden even zitten. We bladerden door wat boeken en tijdschriften en keken naar de bruidsmodeshow die op een tv getoond werd. Leuk om te zien! Ook kreeg ik nog een touch-up aangeboden, maar ik was wel tevreden met mijn make-up dus die heb ik overgeslagen.

Na een tijdje kwam de verkoopster naar ons toe en gingen we naar ‘mijn’ paskamer. Ik vertelde eerlijk dat ik die ochtend al een mooie jurk had gevonden en ze had al snel door om welke jurk het precies ging. Ze gaf aan dat het een populaire jurk is die ze zelf niet meer verkochten maar dat ze de uitdaging om een mooiere jurk te vinden aanging. Ik legde nogmaals uit wat ik precies zocht, en vervolgens mochten we zelf in een paar rekken kijken om jurken te selecteren om te passen. Ze kwam ons daar een beetje bij helpen, maar overlegde ook even met een andere verkoopster. Die benadrukte ook nog een keer hoe populair de jurk is die ik die ochtend gezien had. Ik werd daar een beetje geïrriteerd door want dat is gewoon niet netjes. Je kraakt de keus van een klant toch niet af?

Ik denk dat ik die middag een stuk of acht jurken gepast heb en daar zaten toch ook weer hele andere jurkentussen, maar niet één die ik echt mooier vond dan die van die ochtend. Oh, er zaten absoluut hele mooie en bijzondere stukken tussen hoor, maar ik bleef bij mijn keuze. Toch had ik geen spijt van mijn beslissing om wel nog te gaan passen in de tweede winkel, want ik heb toch nog dingen geprobeerd waarvan ik dacht dat ik ze mooi zou vinden. Het bleek alleen allemaal niks voor mij te zijn en zo werd ik alleen maar zekerder over mijn beslissing. Nadat ik mijn keuze definitief gemaakt had kleedde ik me weer aan en namen we nog een kijkje bij de accessoires. Ik heb niks gekocht maar wel een beetje een idee gekregen van wat ik nog wil zoeken. 

Als ik heel eerlijk ben zou ik Weddings niet aanraden. Misschien heb ik net een verkeerde ervaring gehad, maar deze winkel viel me echt tegen na alle positieve verhalen die ik gelezen had. Mijn keuze werd afgekraakt, de verkoopster ging meteen over mijn budget heen, praatte neerbuigend tegen me en liet me steeds een hele tijd alleen in de paskamer om een jurk weg te hangen of gewoon om te kletsen. Dan sta je daar bijna naakt in een hokje te wachten. Niet zo fijn! Ik word weer geïrriteerd als ik er aan denk.

Oké terug naar het leuke deel van het verhaal, want het was absoluut een mooie en bijzondere dag! We liepen terug naar de auto en ik belde De Bruidshoek op om mijn jurk te kunnen bestellen. De dame die me kon helpen was alleen net even telefonisch in gesprek en zou me zo snel mogelijk terugbellen. We hebben toen dus een tijdje staan wachten en kletsen bij de auto. We waren volgens mij allemaal een beetje moe (en koud!) maar we wilden graag bij elkaar zijn op het moment dat ik mijn jurk zou bestellen. Normaal gesproken krijg je allemaal een glas bubbels om te proosten als je ja hebt gezegd tegen jouw jurk, maar dat konden wij natuurlijk niet doen aangezien we niet in de winkel waren. Ach, ik vond het al heel bijzonder om de hele dag te kunnen delen met mijn moeder en vriendinnen. Het was zo gezellig en het betekende veel voor me dat ze er allemaal waren om die ervaring met mij te delen!

Het wachten duurde op een gegeven moment wel een beetje lang dus ik besloot nogmaals te bellen, net op het moment dat de dame die me kon helpen mij ook wilde bellen. Grappig! Ze was al bezig met het verzamelen van de gegevens en het opmaken van de bon en zo gaf ik dus telefonisch door dat mijn jurk besteld kon worden. Ik kreeg de informatie mee om de aanbetaling over te maken en bespraken nog wat details. De levertijd van de jurk is vier maanden en dan kan ik langskomen voor een eerste passessie. Tijdens die sessie wordt er gekeken wat er nog aangepast moet worden en dan kan ik op een later moment terugkomen om te kijken of de jurk helemaal perfect is. Ik kan nu al niet wachten tot die vier maanden om zijn en ik de jurk weer aan mag trekken! Er is ook wel een detail dat ik graag anders zou willen zien, dus ik ben heel benieuwd hoe dat uit gaat pakken.

Na het telefoongesprek hebben we allemaal gedag gezegd en ben ik met twee van de meiden in de auto gestapt. Na een korte stop bij het station reed ik met één vriendin terug naar huis. Ze had die avond al plannen, maar we wilden nog wel even samen wat eten. Doordat we niet veel tijd meer hadden besloten we lekker makkelijk te doen en patat te eten. Ach, daar kan ik erg van genieten hoor! Ik vond het ook wel fijn dat we nog even lekker na konden praten, want ik was nog helemaal aan het nagenieten! Na het eten bracht ik haar weg en reed ik naar huis. Romano was die avond op pad, dus ik dook met mijn laptop in bed om de foto’s van die dag te bekijken. Even kijken hoe de jurk er ook alweer precies uitzag! Is dat echt mijn jurk? Ik ga echt trouwen! Ik ga ‘ja’ zeggen tegen Romano in die jurk! Aah! Langzaamaan begon het allemaal een beetje te landen maar nog steeds kijk ik stiekem af en toe even naar de foto’s. Zwijmel!

Zo ik vind het knap als jullie dat allemaal gelezen hebben! Voor mij was het een hele bijzondere dag en ik vind het heerlijk om dat zo op te kunnen schrijven. Om met jullie te delen en voor mezelf om op een later moment terug te kunnen lezen.

Hoe denken jullie dat mijn jurk eruit ziet? Ik ben benieuwd!