Niet! Ja, zo simpel is het. Ik zou willen dat ik alles kon doen, maar helaas zitten er echt te weinig uren in een dag. De laatste tijd ben ik een beetje tegen mezelf aangelopen omdat ik toch te veel wilde. Het was tijd om te zoeken naar een nieuwe balans en vandaag praat ik jullie bij.
Ik volg zelf ook andere moeders via blogs en social media en vaak ziet het eruit alsof ze alles onder controle hebben. Soms maakt me dat onzeker en vraag ik me af wat ik verkeerd doe. Als anderen het kunnen, waarom ik dan niet? Maar als ik realistischer ga denken, dan weet ik dat ze vast niet alles delen en dat niemand alles perfect kan doen. Ik ook niet en dat merkte ik de laatste tijd. Het resultaat was dat ik niet lekker in m’n vel zat en alles werd me gewoon te veel. Ik heb dat hier ook wel een beetje gedeeld. Inmiddels gaat het weer wat beter, heb ik weer meer inspiratie voor blogpost (dankjulliewel voor het meedenken!) en plan ik weer wat meer leuke dingen.
Me
De belangrijkste les was wel dat ik meer tijd voor mezelf moet pakken. Liam had een tijd lang wat problemen met slapen ’s avonds (en ook ’s nachts), waardoor we die tijd kwijt waren. Niet meer vroeg naar bed, me-time of samen een film kijken. Overdag ging ik gewoon door, want er moest zo veel. Dat houdt een keer op. Inmiddels slaapt Liam weer beter en probeer ik ’s avonds ook echt wat rust te pakken en op tijd te gaan slapen. Ben ik een dag met hem thuis? Dan ga ik niet tijdens al zijn dutjes zo veel mogelijk werk verzetten (voor blog, klanten of huis), maar ook af en toe even op de bank zitten.
Liam
Ja, voor mijn kleine mannetje zorgen is toch wel de grootste prioriteit in mijn leven. Al kan ik niet goed voor hem zorgen, als ik niet ook goed voor mezelf zorg. Dan ben ik moe, veel minder geduldig en niet gezellig. Daar hebben we allebei niks aan. Gelukkig ben ik over het algemeen niet heel onzeker als het gaat om Liam. Romano en ik doen alles op gevoel en overleggen veel. Soms gaat er iets niet zoals gepland en fouten maken we natuurlijk ook. Dat hoort er bij, maar Liam is een vrolijke en gezond mannetje, dus dat gaat verder prima. Natuurlijk word ik ook wel eens onzeker als ik zie hoe andere moeders dingen doen of als iemand een bepaalde opmerking maakt. Ik doe dan hard mijn best om dat van me af te laten glijden.
Romano
Ik ben benieuwd hoe anderen dit ervaren, maar als er een baby in je leven komt, moet je wel harder werken om je relatie goed te houden. Je bent continue druk bezig en hebt minder tijd voor elkaar. Voor je het weet praat je niet meer echt en ben je allebei alleen maar bezig met de dagelijkse dingen. Dat is natuurlijk niet oké. Romano en ik doen heel bewust ons best om tijd voor elkaar te maken en samen leuke dingen te doen. Dat gaat de ene periode beter dan de andere, maar dat is logisch. Laatst hebben we ontdekt hoe we het beste uit eten kunnen gaan samen. (Dan kunnen we echt even ongestoord praten.) Het antwoord is vroeg! Als we rond half zes al gaan eten, dan hoeft Liam maar een paar uurtjes opgevangen te worden en zijn we weer op tijd thuis om hem zelf in bed te stoppen. Dat is vaak makkelijker te regelen dan dat er iemand tot laat bij ons in huis komt of dat hij gaat logeren. En ik vind het fijner! De drempel om iets te plannen is zo ook een stukje lager.
Familie & vrienden
Ja, hier laat ik voor mijn gevoel de meeste steken vallen. Zeker de laatste tijd heb ik zo min mogelijk gepland om rust voor mezelf te kunnen creëren. Ik heb minder afgesproken met vriendinnen, familie niet veel gezien, feestjes en een bruiloft overgeslagen en ik ben minder attent geweest met bijvoorbeeld het sturen van kaartjes. En ja, dat vind ik jammer. Nu kan ik boos worden op mezelf, maar ik weet ook dat het gewoon nodig was.
Werk
Ik werk een paar dagen per week voor een klant op kantoor, een keer in de twee weken heb ik een dag alleen thuis om aan mijn blog te werken en dingen te regelen en verder doe ik alles overal tussendoor. In principe vind ik dat helemaal prima, maar het alles overal tussendoor doen brak me een beetje op en inspiratie voor nieuwe blogposts was ver te zoeken. Ik ben nog steeds een beetje zoekende hoe ik voldoende tijd in mijn blog kan steken, zonder dat ik mezelf voorbij loop, maar in elk geval heb ik weer inspiratie!
Huis
Ik hou er niet van om dingen eindeloos te laten liggen, maar maak alles gewoon graag vlot af. En ja, een nieuwbouwhuis betekent toch dat er wel wat werk te doen is. De laatste maanden zijn we veel in de tuin bezig geweest en heb ik bijvoorbeeld de trappen geschilderd. Twee flinke klussen. De tuin begint inmiddels vorm te krijgen en de het meeste werk is achter de rug. Afgezien van de elektra dan, maar ik neig er nu naar om dat tot het voorjaar te laten liggen. Nu de trappen af zijn, zijn we binnen klaar met de grootste dingen. Af en toe hangen we ergens wat plankjes op en we moeten bijvoorbeeld nog een lamp hebben voor de garage en daar ook opruimen. Het liefst zou ik dat allemaal zo snel mogelijk afronden, maar ik doen mijn best om niet te veel van mezelf (en Romano) te vragen en te kijken wanneer het uitkomt.
En verder
Ik zou best wat vaker het huis willen zuigen, een doekje over de wc’s willen halen, koekjes willen bakken en aan DIY’s willen werken. Of de tijd nemen om mijn haar bij de kapper te laten verven, een dagje te shoppen in Amsterdam. Natuurlijk valt er een hoop te regelen, maar ik wil ook gewoon bij Liam zijn en dat betekent dat ik keuzes moet maken. Soms neem ik een beslissing die achteraf niet handig bleek te zijn, maar dat hoort er bij. Ik blijf gewoon vrolijk verder zoeken naar de juiste balans!
Liefs,
Margot
4 reacties
Hoi Margot, wat een mooie, open en eerlijke blog. Ik snap dat het lastig is om alle ballen hoog te houden als je een kindje hebt en dat het ook niet altijd even leuk is om te zien bij andere mensen met kinderen dat alles ‘zo goed gaat’. Maar probeer je daar niet te veel van aan te trekken! Dat is ook maar schijn. Als jij hier niet had uitgelegd hoe jij je voelde, hadden veel mensen ook niet geweten dat ook jij soms moeite hebt met alle ballen hoog te houden. Wat fijn dat je inmiddels wat meer blog inspiratie hebt en dat Liam nu beter slaapt. Probeer ook niet te streng voor jezelf te zijn! Het is heus niet erg als je een keer niet blogt of een keertje niet met vrienden afspreekt, omdat je een moment voor jezelf wilt. Juist wanneer je een kindje hebt, cijfer je jezelf enorm weg en dan is het alleen maar fijn als je een avondje of middag niets hoeft te doen.
Ik heb zelf geen kinderen, maar ook ik ben heel vaak erg druk. Wat voor mij helpt is een planning per week te maken. Dan kijk ik hoe druk ik ben qua werk, studie, huishouden etc en op basis daarvan probeer ik afspraken met vrienden in te plannen en momenten voor mijzelf. De ene week ben je natuurlijk drukker dan de andere, probeer daarom een beetje per week te kijken wat lukt. Je kunt met vrienden of familie ook een keer ’s avonds gaan eten, want eten moet iedereen doen. Dus wellicht dat je eens een keer kan afspreken met vrienden om ’s avonds te eten, dan kun je bijkletsen en jezelf even opladen! En jij en Romano kunnen dat natuurlijk ook afwisselen of samen doen.
In elk geval, ik weet zeker dat je het kan! En ondertussen blijf ik gewoon je blog volgen! 🙂
Wat een eerlijk en mooi verhaal! Ik ben nog maar net moeder en vraag mij soms af hoe andere het allemaal voor elkaar krijgen! Ik vond juist dat je altijd alles zo goed geregeld had en zoveel deed! Ik was er jaloers op! Zo zie je maar dat je nooit weet hoe iemand zich echt voelt of hoe het echt gaat. Bedankt voor het delen!
Mooi dat je dit ook deelt, ik denk inderdaad dat het met een kleintje (of meerdere) continue zoeken is naar de balans, het is niet zo dat je ineens ‘de perfecte balans’ gevonden hebt en dat je dat dan weer een jaar vol kunt houden. Je verandert als mens, en je kind verandert in zijn behoeftes enz. Als ik jouw blog lees, vind ik juist ook altijd dat je veel doet, mij was ook al opgevallen dat er vaak in plogs stond ’terwijl Liam sliep…’ en dan kwam er iets over een DIY of klussen, terwijl ik vaak dan juist mijn rust pak (als mijn jongste slaapt – de oudste is 3 en slaapt niet meer). Dat heb ik nu, inmiddels, door schade en schande, geleerd. Maar ik herken mezelf alsnog in veel van wat je schrijft. Als meerdere moeders dit zo openlijk zouden zeggen, zou er ook minder druk van buitenaf bestaan om het altijd maar ‘perfect’ te doen.
Ik ben ook wel erg mijn best aan het doen om als Liam slaapt wat tijd voor mezelf te pakken. Of in elk geval een deel van die tijd 🙂