11 vragen aan Romano over de zwangerschap en vader worden

Tijdens de zwangerschap bedacht ik dat het misschien leuk zou zijn om niet alleen mijn verhaal te delen, maar ook Romano eens aan het woord te laten. Ik stelde hem een aantal vragen over de zwangerschap en vader worden en vandaag kunnen jullie zijn antwoorden lezen!

Sinds wanneer weet je dat je kinderen wil hebben en waarom wil je dat?

Eigenlijk heb ik nooit een moment gehad dat ik geen kinderen wilde. Ik ging er altijd wel vanuit dat wanneer de situatie goed was, ik aan kinderen zou willen beginnen.

Wat ging er door je heen toen je erachter kwam dat Margot zwanger was?

Pure blijdschap gepaard met toch wel een beetje angst. De pure blijdschap spreekt voor zich denk ik. Maar er was ook wel een gevoel van: “Oh wow! Nu is het echt, no way back.” Dezelfde soort angst die je hebt vlak voor een bungee jump. Je weet dat je het gaat doen, je weet dat je het super gaat vinden en ervan gaat genieten, maar toch is het wel eng.

Hoe ervaar je de zwangerschap van Margot?

Erg mooi, vooral om haar buikje zo te zien groeien. Maar ook om Margot bezig te zien met alle voorbereidingen voor haar zwangerschap, de bevalling en natuurlijk het hummeltje in haar buik. Zelf ben ik nu (Margot is bijna 33 weken zwanger op dit moment) aangekomen op het punt dat ik puur aan het wachten ben op en aan het uitkijken ben naar het moment waarop ik hem mag ontmoeten. 

Maar ik vind het ook jammer dat ik er niet meer bij heb kunnen zijn. Misschien fysiek wel maar vaak mentaal/emotioneel niet altijd helemaal door werkstress. Daardoor was ik niet altijd bewust bezig met het voorbereiden zoals Margot. Dat vind ik behoorlijk zonde, want die tijd krijg ik nooit meer terug…

Wat is Margot’s grootste food craving tijdens de zwangerschap?

Uhm, dat valt heel erg mee. Ze is geen rare dingen gaan eten. Het enige opvallende is dat ze, als we uit eten gaan, nu vaak een verse sinaasappelsap besteld. Omdat ze geen wijn mag en dat dan het lekkerst is.

Hoe bereid je je voor op het vader worden?

Niet! Althans niet actief. Natuurlijk besteed ik er nu meer aandacht aan als er een artikel over vaderschap ergens langskomt. Of heb ik vaker gesprekken hierover. Soms drukt Margot een artikel in mijn hand, dat ik dan maar moet lezen, of ik bedenk hoe ik bepaalde situaties zou aanpakken wanneer ik iets zie gebeuren bij andere kinderen. 

Maar ik heb verder geen plan over hoe ik dingen ga aanpakken. Het wordt toch een grote geïmproviseerde bende, met veel poepluiers, huilbuien, korte nachten en fouten maken, gecombineerd met de mooiste momenten die je je kan voorstellen. Hmm, ik laat het wel op me afkomen.

Ben je zenuwachtig voor de bevalling?

Nee, ik kijk er naar uit. Laten we eerlijk zijn, ik ben er alleen voor support. Mijn taak is om te rennen wanneer ik moet rennen, mijn mond houden wanneer ik mijn mond moet houden en als knijpkussen dienen wanneer dat nodig is. Margot doet al het harde werk en ik ben supportplayer. Dat gezegd hebbende, ik heb geen idee hoe ik ga reageren als ik een ander mensje uit mijn vrouw zie komen!

Waar kijk je naar uit als je zoon geboren is?

Ja hoor, wat is dit nou voor vraag? Waar kijk ik niet naar uit?! Die kleine zien groeien en leren. Van zijn eerste “eh eh” en glimlachje naar de eerste keer dat hij zijn teentjes pakt of gaat kruipen en lopen. De eerste woordjes en eerste keer naar school gaan. Zijn eerste vriendinnetje, of er voor hem zijn wanneer hij voor het eerste keer liefdesverdriet heeft. Er zijn zoveel dingen waar ik naar uitkijk en ik hoop dat ik overal bij kan zijn. Zoals mijn vader dat was voor mij. 

Wat zou je je zoon willen leren?

Ik denk dat de vraag eerder moet gaan over wat ik van mijn zoontje ga leren. Maar ik hoop dat ik hem kan stimuleren om zoveel mogelijk bij zichzelf te blijven. En vol te gaan voor datgene wat hem gelukkig maakt, zolang hij maar respectvol blijft en andere mensen geen pijn doet. 

Welke eigenschappen van jou hoop je dat je zoon heeft?

Oh, dit is gevaarlijk! Wat als ik hier een eigenschap noem die hij straks niet heeft… Ik denk dat het belangrijk is dat ik juist niet hoop dat hij een bepaalde eigenschap heeft, maar dat ik juist kan ontdekken wie hij is als persoon terwijl hij dat zelf ontdekt.

Oké, stiekem hoop ik toch wel dat hij een auto gek wordt zoals ik. There, I said it!

Welke eigenschappen van Margot hoop je dat je zoon heeft?

Ik denk dat hij er heel veel baat van zou hebben als hij zo gefocust en gedisciplineerd kan zijn als Margot. 

Wie zal er vaker ’s nachts opstaan, jij of Margot?

Margot! (A)

Ik vond het heel mooi en bijzonder om de antwoorden te lezen. Hebben jullie nog vragen voor Romano?