Zwangerschapsupdate #3: Week 7 & 8

Een app vertelt me dat de baby in week 7 zo groot als een bosbes en in week 8 is het met 1.6 centimeter zo groot als een framboos. En elke dag komt er een millimeter bij! Inmiddels kan het kleintje zijn of haar armen en benen bewegen en de smaakpupillen worden gevormd. Lezen jullie mee wat ik allemaal meemaakte terwijl de baby groeide?

7 weken zwanger

Week 7 begint met twee dagen beroerd op de bank hangen, gelukkig heb ik nog vakantie. Op de vrijdag ben ik het binnen zitten zo zat dat ik nu ook wel een beetje wil kunnen genieten van de leuke kanten van zwanger zijn. Ja, daar bedoel ik shoppen mee! Nouja, shoppen, het is meer kijken eigenlijk. Ik krijg Romano namelijk zover om even met me naar een vestiging van BabyPark te gaan. Wat een megagrote winkel is dat zeg! We lopen op ons gemak een rondje en bekijken van alles. We zien een babykamerje dat we allebei leuk vinden en komen er al snel achter dat we de Joolz kinderwagens het mooist vinden. (Wat een dure dingen zeg!) Voor mij is het lopen best pittig, dus tussendoor gaan we even zitten en wat drinken. Uiteindelijk vertrekken we zonder iets te kopen en met de conclusie dat we echt wat research moeten gaan. Heb je enig idee bijvoorbeeld hoeveel autostoeltjes en maxi-cosi-achtige dingen er zijn. Wow!

Zodra ik in de auto zit stort ik meteen in. Misselijk, duizelig, buikpijn, etc. Ik had toevallig ’s ochtends gelezen dat zure snoepjes nog weleens kunnen werken tegen de misselijkheid dus we maken een korte stop bij een benzinestation. Romano rent naar binnen en komt terug met maar liefst drie varianten. Hoe lief! Ik stop meteen een zuurtje van Napoleon in m’n mond en inderdaad, het helpt! De misselijkheid verdwijnt niet helemaal, maar het wordt zeker een stuk minder.

De derde dag is oudjaarsdag en ik ben heel blij dat we geen wilde plannen hebben of mensen over de vloer krijgen. Ik doe de hele dag heel weinig. Ja, alweer. En ’s avonds sleep ik mezelf richting de douche. Samen met Romano en een vriendin vier ik oud en nieuw met Romano’s familie. We spelen spelletjes (lekker relaxed op de bank) en steken heel veel sterretjes af die over waren van de bruiloft. Ik vind vuurwerk maar eng spul, maar sterretjes blijven leuk. Oh, en de champagne? Mijn schoonzusje had heel lief gezorgd voor een alcoholvrije variant en uiteindelijk blijken er vier mensen geen alcohol te drinken om verschillende de redenen. Het valt dus niet zo op dat ik ook de alcohol oversla. Het grappige was wel dat ik op een geven moment een oliebol aannam, maar er naar één hap achter kwam dat dat helemaal verkeerd viel. Oeps! En toen moest ik die subtiel proberen weg te gooien…

Maandag 2 januari was de dag waar ik al weken naar uitkeek. We mochten namelijk eindelijk langskomen bij de verloskundige voor het intakegesprek en de eerste echo! We zitten eerst even kort aan het bureau zodat onze gegevens in het systeem gezet kunnen worden en daarna mag ik meteen plaatsnemen voor de echo. Het duurt even voor het lukt en ik word al een beetje onrustig omdat we alsmaar niks zien. Gelukkig blijkt alles helemaal in orde te zijn en kunnen we het hartje op de monitor zien kloppen. Zo bijzonder en onwerkelijk. Ik ben echt zwanger! Daarna krijgen we twee fotootjes en gaan we verder met alle vragen die bij het intakegesprek horen. Voor we naar huis gaan krijgen we nog een Woezel en Pip koffertje mee en dan staan we weer buiten.

Na een hele bijzondere maandag is dinsdag een gewone werkdag. Ik voel me nog steeds beroerd, maar gelukkig heeft Romano nog vakantie. Hij is zo lief om met me mee te gaan naar twee afspraken in Breda en Rotterdam. Woensdag gaat het weer slechter en kan ik niet veel meer dan platliggen.

En verder…

• Ik merk echt dat ik beter kan ruiken! Af en toe is dat heel onhandig (misselijk worden van geuren enzo), maar ik vind het ook wel erg grappig.
• Voor Romano is het nu ook wat echter nu hij de baby gezien heeft.
• Hij is ontzettend lief en kookt elke avond precies dat wat ik denk te kunnen eten.
• Over eten gesproken, vlees en vis krijg ik niet meer weg (met een paar uitzonderingen want rundvleeskroketten eet ik rustig).

8 weken zwanger

De week dat ik 8 weken zwanger ben staat vooral in het teken van hoe beroerd ik me voel. Ik heb een hele nare en heftige hoest en daardoor is mijn lichaam compleet uitgeput. Ik slaap daardoor ook slecht en ben zo misslijk dat ik maar weinig eten weg krijg. Het gevolg? Ik ben heel erg zwak, misslijk, duizelig en warrig in mijn hoofd. Ik kan gedachtes vaak niet goed afmaken. Ja, en ik lig dus voornamelijk plat in bed de hele tijd. Werken? Nope! Voor mijn blog heb ik gelukkig al wat posts klaarstaan, dus dat komt goed, maar het werk voor mijn grote klant waar ik normaal twee dagen per week zit kan ik gewoon niet doen. Dit maakt me ontzettend gefrustreerd en gestrest. Uiteindelijk besluiten we dat ik mijn werk overdraag en er even helemaal tussenuit stap. Zo ontstaan er geen problemen met deadlines en kan ik focussen op herstellen in plaats van stressen. Een moeilijke stap voor mij maar wel de beste optie.

En de leuke kanten van week 8? Ja die zijn er natuurlijk ook! Op vrijdagavond komen er twee vriendinnen van mij langs en natuurlijk kunnen we het nieuws niet voor ons houden. Het is gewoon zo leuk om te delen en iedereen is zo enthousiast! Eigenlijk is het slimmer om te wachten tot je uit de risicoperiode van het eerste trimester heen bent, maar dat kunnen wij gewoon niet. Plus, als het misgaat vind ik het ook fijn als de mensen om je heen je daarin kunnen steunen. Maar goed, die twee vriendinnen vinden het nieuws ook heel erg leuk en we hebben een hele gezellige avond.

Op woensdag is mijn moeder in de buurt en ze komt gezellig even langs. Ze heeft een paar hele schattige babyschoentjes voor ons bij zich, plus een doos vol speelgoed van toen mijn broertje en ik klein waren. Terwijl ik in bed lig laat ze zien wat er allemaal inzit en zo kan ik aangeven wat ik wel wil bewaren. Ik heb zelf nog best wel wat speelgoed als een poppenhuis en poppen enzo en nu hebben we ook dingen als duplo, houten blokken en set om een autobaan te maken. We weten natuurlijk nog niet of we een jongen of een meisje gaan krijgen, maar het eerste speelgoed staat vast klaar!

Naast dat het heel gezellig is, is het ook heel handig dat mijn moeder er is. Ik heb namelijk de huisarts gesproken en ik krijg wat medicijnen tegen het hoesten en de misselijkheid. Je mag heel veel medicijnen niet als je zwanger bent, maar gelukkig is er nog wel iets dat ik tegen het hoesten kan proberen. Mijn moeder is zo lief om voor me naar de apotheek te gaan zodat ik het meteen in kan nemen.

En verder…

• In een geheime Facebookgroep met andere zwangeren die in augustus uitgerekend zijn zie ik dat sommigen echt al een buikje beginnen te krijgen. En ik? Nee, nog niks. Ik ben benieuwd wanneer dat komt.
• Ik ben heel kieskeurig wat betreft wat ik wil eten. ’s Avonds is het meestal of pasta met rode saus, of een kant-en-klare mozzarella pizza met extra champignons of iets van een salade met een kroket of kaassouffle. Nee, niet per se de gezondste opties.
• Over ongezond gesproken, weet je wat ik ook goed wegkrijg? Verse boerencake met veel slagroom. Yum! Tsja, voor nu ben ik blij met alles wat ik kan eten want ik blijf afvallen.

Ik ben wel benieuwd eigenlijk, zijn er tussen mijn lezers nog meer zwangeren? En hoe voelen jullie je?