Zal dit de laatste keer zijn dat ik jullie een update geef voor ik beval? Of komt er over een paar weken gewoon nog een blogpost over wat ik allemaal deed tijdens mijn verlof. Ik ben heel benieuwd! Vandaag wil ik in elk geval vertellen over de tijd dat ik 33, 34 en 35 weken zwanger was. Mijn verlof begon, ik vinkte de laatste dingen van mijn to-do lijst af en ik kreeg te horen dat Zusje nog in stuit lag.
33 weken zwanger
Op dinsdag ga ik naar de verloskundige voor een normale controle. Alles is in orde, maar de kleine ligt nog wel met haar hoofdje omhoog in plaats van naar beneden. Ze heeft nog even om te draaien, maar ik merk dat ik er wel onrustig door word. Ik wil liever geen keizersnede en de kans daarop begint zo wel groter te worden.
Op donderdag ga ik voor het laatst naar kantoor. Ik maak mijn inbox leeg, rond de laatste projecten af en zet mijn out-of-office aan. Ik heb een bak vol donuts mee als traktatie en we kletsen een tijdje met z’n allen. Ook krijg ik een zachte badcape voor ons meisje. Niet lang daarna heb ik niks meer te doen en zeg ik gedag voor een paar maanden. Ik heb verlof! Het voelt een beetje gek, maar ik maak er meteen gebruik van door onderweg naar huis langs Ikea te rijden. Ik haal verdelers voor in de kledingkast van Zusje en een krukje zodat Liam straks kan helpen bij de commode.
En verder…
- Normaal loop ik regelmatig met Liam naar het centrum, maar die afstand begint te groot te worden. Mijn buik is het er blijkbaar niet meer mee eens en doet pijn. Voortaan maar met de auto.
- Er komt iemand langs voor het intakegesprek voor kraamzorg. We hebben geen bijzondere wensen, maar lopen wel de standaard vragenlijsten door. Ook krijgen we een schattig rompertje.
- Ik maak een van de avonden pasta en kook meteen zes porties in plaats van twee. De eerste maaltijden voor na de bevalling gaan de vriezer in. Bij Liam had ik ook het een en ander ingevroren en dat was toch wel handig.
- Ik zoek de laatste spullen bij elkaar voor de ziekenhuistas en bestel een nieuwe sporttas. Dat is toch wat handiger dan een trolley en onze oude sporttas moest weg na een ongelukje van Nala.
- Samen met Romano kies ik twee geboortepakjes uit in verschillende maten. Ik doe ze in ziplockzakjes en stop ze ook vast in de ziekenhuistas. Voor Liam zet ik een logeertas klaar en ik leg briefjes neer met wat er last-minute nog ingepakt moet worden voor hem en voor ons.
- Op zondag rij ik naar een babyshower. Heel gezellig, maar tegen de tijd dat ik terug ben, merk ik dat dat toch wel veel voor me is. Ik ben helemaal op.
34 weken zwanger
Op de maandagochtend dat ik precies 34 weken zwanger ben, voelt alles is mijn buik anders aan. De avond ervoor was Zusje al heel druk, dus ik heb hoop dat ze gedraaid is. Dat zou fijn zijn! Ik merk dat ik in elk geval weer iets rustiger ben onder het hele ‘stuit’ gebeuren.
Op vrijdagavond begint er wat te rommelen en uiteindelijk heb ik een uur lang een soort weeën in mijn onderbuik. Ze zijn kort en komen onregelmatig, maar wel vrij snel na elkaar. Gelukkig gaat het vanzelf over en doet niet mijn hele buik mee, dus het zullen een soort voor-/indalingsweeën zijn.
En verder…
- Zusje begin duidelijk steeds meer ruimte in te nemen. Ik voel haar veel lager en tegelijkertijd duwt ze nu ook tegen mijn ribben. Het is dus niet gek dat een fijne houding vinden een grotere uitdaging wordt. Mijn stuitje is gevoelig (door een onhandig momentje van een paar weken terug) en ik krijg het snel benauwd.
- Mijn rug begint vast te zitten. Romano masseert me (heel lief) regelmatig even voor het slapen gaan en ik ga vanaf nu ook elke week naar de fysio.
- Liam is vlak voor mijn uitgerekende datum jarig, dus ik maak vast een traktatie voor op de crèche. Ik weet niet hoe het allemaal gaat lopen en ik zou het jammer vinden als zijn verjaardag helemaal in het water zou vallen. Het is een kleine moeite om dit soort dingen vast voor te bereiden.
- Ik maak de kinderwagen schoon en bouw het zitgedeelte om tot een wieg. Bij Liam hadden we een wagenspanner aan de kap hangen, maar ik besluit een nieuwe versie te maken met flamingo’s. Zo heeft de blauwe wagen toch een beetje roze.
35 weken zwanger
De tijd vliegt voorbij en ik geniet van mijn verlof. Een deel van de dagen is Liam gewoon thuis, maar ik heb ook af en toe een dag voor mezelf. Dat komt goed uit, want ik merk dat het allemaal zwaarder wordt. Ik ben moe en af en toe ook weer misselijk of duizelig. Ik doe nog wel dingen, maar probeer dat wel echt af te wisselen met veel rust.
Op donderdagmiddag heb ik weer een controle bij de verloskundige. Ze gaat al snel voelen hoe de kleine erbij ligt, maar heel duidelijk is het niet. We verplaatsen naar de andere kamer en de echo laat meteen zien dat Zusje nog eigenwijs is en in stuit ligt. Haar hartslag is verder prima en ze wordt geschat op zo’n 2250 gram. Mijn bloeddruk is wat aan de lage kant, wat de duizeligheid verklaart.
Uiteraard praten we meteen over hoe het nu verder moet. Ik heb interesse in een draaipoging, dus ik word doorverwezen naar het ziekenhuis. Mocht het draaien lukken, dan kan ik daarna weer terug naar mijn eigen verloskundige. Lukt of kan het niet? Dan volgt er een gesprek met een gynaecoloog om de opties te bespreken. Voor mij is dit wel even een tegenvaller. Met Zusje gaat alles goed en dat is het belangrijkste, maar ik moet mijn beeld bijstellen en daar heb ik wel wat moeite mee.
De dag erna zou ik gebeld worden door het ziekenhuis zodat we een afspraak kunnen plannen. Ik hoor alsmaar niks en begrijp ’s middags dat mijn verwijzing wel goed aangekomen is, maar dat er eerst overleg plaats moet vinden voor ze me bellen. Blijkbaar lukt dat niet meer, want aan het eind van de dag weet ik nog niks. In het weekend word ik natuurlijk niet gebeld, dus uiteindelijk hoor ik op maandagochtend wanneer ik me in het ziekenhuis mag melden. (Dan ben ik 36 weken zwanger, dus ik vertel verder in mijn volgende update. Wil je beter op de hoogte blijven? Ik deel regelmatig wat op Instagram en natuurlijk in mijn wekelijkse dagboekposts.)
En verder…
- Als mensen me zien die niet helemaal op de hoogte zijn, denken ze dat ik nog maanden te gaan heb. Uhm nee, ik heb al verlof!
- Mijn buik is inderdaad niet erg groot, maar met 98 cm net iets kleiner dan op dit punt tijdens mijn vorige zwangerschap. Je hebt natuurlijk vrij weinig te zeggen over hoe groot je buik wordt, maar ik vind het wel prima zo. Ik kan zelfs nog zelf mijn teennagels lakken. Hihi.
- Bij Liam braken met 35 weken en 5 dagen mijn vliezen. Combineer dat idee met het hele stuit gebeuren en ik merk dat ik nog snel wat laatste klusjes weg wil werken. Extra eten koken voor in de vriezer, een DIY voor Zusje, het schoonmaken en klaarzetten van het badje en schrijven van een aantal blogposts.
Liefs,
Margot
